Pang wang zhang jang
Blijf op de hoogte en volg Matijn & Hanneke
24 Februari 2014 | Nederland, Landhorst
Het is alweer een tijdje geleden dat Matijn en ik ons laatste verhaaltje hebben geschreven. Ondertussen is er al weer het een en ander gebeurd. We hebben namelijk Chinees oud en nieuw meegemaakt, we zijn op vakantie geweest in Xiamen en we zijn begonnen met lesgeven.
Op 30 januari al vroeg in de morgen begon het geknal. Overal in de stad werd er fanatiek vuurwerk afgestoken. We hadden tot dat moment nog niet eerder zo veel vuurwerk gehoord. Het voelde af en toe alsof we midden in een bombardement zaten. Wij hadden begrepen dat het de 31ste pas oudejaarsdag was, maar door al het geknal begonnen we aan onszelf te twijfelen. De volgende dag was er echter nog meer vuurwerk en wisten we dus toch zeker dat 31 januari oudejaarsdag is. Ook de dagen erna hebben we nog vele duizendklappers gehoord. Doordat alles hier zo dicht op elkaar staat gebouwd klinken de geluiden nog veel harder dan in Nederland. In ons vorige verhaaltje schreven we over ons uitzicht vanaf ons balkon op een gigantisch grote vuilnisbelt. Rond de jaarwisseling leek daar een soort paasvuur te zijn. Later die avond gingen Matijn en ik nog even buiten rond lopen. We hoorden na een tijdje allemaal sirenes. Deze leken ook steeds dichter bij te komen. Bleek dat het “Paasvuurtje” een uit de hand gelopen brand was. Oeps.. en ik vanaf mijn balkon maar leuk foto’s maken.
Maandag 3 februari zijn we naar Xiamen op vakantie geweest. Dit ligt ongeveer 500 km ten zuiden van waar wij wonen. Verjaardagscadeautje van Matijn:) Ook in Xiamen hebben we weer ondervonden hoe sociaal de Chinezen zijn. Echt niet normaal!! In Xiamen aangekomen hadden we natuurlijk geen idee waar het centrum was, dus wij vroegen iemand of hij ons kon helpen. Deze jongen regelde niet alleen dat we in de goede bus kwamen, hij betaalde ook nog eens onze busreis. Echt geweldig zijn de Chinezen! Zijn Chinese naam hebben we niet onthouden, maar we konden hem Rudy noemen. Rudy was zelf ook voor vakantie in Xiamen en ging ook mee in de bus. In de bus sprak hij vervolgens andere Chinezen aan om te vragen of ze nog een slaapplek voor ons wisten. Zo kwamen we in de bus in gesprek met een meisje Claudia. We dachten dat ze 9 was, maar ze bleek de twintig al gepasseerd te zijn. Bovendien sprak ze goed Engels. In de bus ging Claudia al fanatiek voor ons bellen om slaapplaatsen te regelen, helaas pindakaas, zo goed als alles zat vol. Wat wij niet wisten was dat Xiamen een toeristische plek is voor de Chinezen tijdens de Nieuwjaarsvakantie. We hadden volgens hen al weken geleden wat moet boeken. Uiteindelijk zijn we naar de hostel gegaan waar Rudy zou slapen. In eerste instantie werd ons verteld dat er nog maar 1 slaapplaats vrij was. Ineens was het echter toch geregeld en konden we er allebei slapen. We begrepen er geen zak van. Later vertelde Claudia ons dat Rudy zijn bed had afgestaan. Rudy sliep op een bank. Matijn heeft wel duizend keer gezegd dat hij liever zelf op een bank ging slapen. Daar wilde hij echter niks van weten. Dus onze slaapplek voor de eerste avond was geregeld.. en hoe.. ! Die avond zijn we nog met Rudy en Claudia gaan eten. Claudia heeft ons de keuken van Xiamen laten zien en proeven.
De volgende dag zijn we samen met Rudy mee gegaan naar het eiland Gulang Yu dat heel dicht bij Xiamen ligt. Het was een mooi eiland waar we onder andere de sunlight rock beklommen hebben. Daar hebben we genoten van een prachtig uitzicht. Minpuntje was alleen dat nog 40.000 andere Chinezen op het eilandje waren (Op het eiland wonen slechts 4.000 mensen). Tegen drie, vier uur begon Rudy een aantal keer te bellen. In eerste instantie dachten wij dat hij met vrienden aan het bellen was. Bleek hij met Claudia te bellen omdat ze weer een slaapplek voor ons aan het regelen waren. Dit keer was het resultaat dat Matijn en ik in een tentje op een strand van Gulang Yu hebben geslapen. Als matras hadden we een soort antivries deken voor op de auto. We hebben dus heerlijk geslapen ;) Ownee, want het regende ook nog de hele nacht. (eerste regen sinds dat we in China zijn) Maar weer een mooie en bizarre ervaring erbij dus, haha.
’s Avonds kregen we nog een telefoontje van Claudia, dat ze voor ons een bustour had gevonden naar Hakka. Ik had namelijk die eerste dag gezegd dat het me wel leuk leek daar heen te gaan. Dus ook dat was al weer voor ons geregeld voor we het door hadden. We begonnen ons natuurlijk steeds schuldiger te voelen, maar Claudia vertelde dat ze het alleen maar heel leuk vond om ons te helpen.
De ochtend na die heerlijke nacht in de tent, zijn we om half 6 opgestaan. Zeven uur zouden we Claudia zien en zij zou ons naar de bus brengen. Ze stond er op om ons te helpen. Ze had haar vader echter ook meegenomen. Je kunt je vast wel voorstellen hoe we ons toen voelden… Het dagje naar de Hakka huizen was trouwens wel leuk, ook al was het ook hier weer erg toeristisch. Die avond (hoe verrassend ook) had Claudia weer een hostel voor ons geregeld in Xiamen.:) Die volgende ochtend zijn we met de trein weer terug naar huis gegaan. Eigenlijk zat de trein al vol, maar gelukkig konden we nog een staanplaats krijgen. En ja,, dit hadden we gewoon helemaal zelf geregeld. Toen we ’s avonds weer in Rui’an waren voelden het ook echt weer als thuiskomen.
Toen hebben we nog een weekje gehad waarin we met name bezig zijn geweest met relaxen en ons (mentaal) voorbereiden op onze eerste werkweek. Matijn is nog even naar de kapper geweest. Het koste slechts 25 yuan. (ongeveer 3 euro). In eerste instantie was het nog minder, maar toen had ze ook nog wel wat stukken vergeten. Daarnaast hebben we ergens op een marktje bloem weten te scoren. Dit betekend dat we naast rijst en noodles nu ook pannenkoeken en rotti’s kunnen eten
En ik ben natuurlijk nog jarig geweest. Van thuis had ik een cadeautje meegekregen die ik op mijn verjaardag dan eindelijk uit mocht pakken. Had mama een slinger gemaakt van al mijn sportshirts, die ik had weggedaan. Heel wat Calo shirts, shirts van vakanties met vriendinnen en noem maar op. Heel mooi dus. Matijn was die dag ook extra lief voor mij. Ik kreeg ’s ochtends een heerlijk vers fruit ontbijtje met ananas, mango , aardbeien en yoghurt. Ook had Matijn nog wat kleine cadeautjes gekocht. Waaronder een aantal Chinese spelletjes. Dus wij komen onze tijd wel door. Die avond mocht ik kiezen wat we gingen eten en dat is Pizza geworden.
Aangezien het verhaaltje wat langer is geworden dan ik had gedacht, schrijven we een apart verhaal over onze ervaringen op het werk.Want onze eerste lesweek zit er nu op. En ja, ik kan je vertellen dat het een bijzondere week was met veel nieuwe indrukken. Maar dat bewaren we dus voor de volgende keer. Tot slot nog wat wist je datjes
Wist je dat
- Onze lift ruim een week kapot was, gelukkig wonen we maar 11 hoog.
- Matijn en ik in totaal ongeveer 3500 leerlingen hebben! Het is maar
goed dat de Chinezen niet zo veel op elkaar lijken…..
- We af en toe een gratis lift krijgen, omdat mensen het blijkbaar leuk
vinden om ons in de auto te hebben. Wel moeten we dan vervolgens
even met ze op de foto.
- De pinautomaten vaker niet dan wel werken. Gelukkig is alles niet zo
duur en hoeven we niet zo vaak te pinnen
- We via skype nog live schaatswedstrijden hebben gekeken
Natuurlijk nog bedankt voor de berichtjes via de site en via de App. En niet te vergeten, veel plezier met Carnaval vieren!
Op 30 januari al vroeg in de morgen begon het geknal. Overal in de stad werd er fanatiek vuurwerk afgestoken. We hadden tot dat moment nog niet eerder zo veel vuurwerk gehoord. Het voelde af en toe alsof we midden in een bombardement zaten. Wij hadden begrepen dat het de 31ste pas oudejaarsdag was, maar door al het geknal begonnen we aan onszelf te twijfelen. De volgende dag was er echter nog meer vuurwerk en wisten we dus toch zeker dat 31 januari oudejaarsdag is. Ook de dagen erna hebben we nog vele duizendklappers gehoord. Doordat alles hier zo dicht op elkaar staat gebouwd klinken de geluiden nog veel harder dan in Nederland. In ons vorige verhaaltje schreven we over ons uitzicht vanaf ons balkon op een gigantisch grote vuilnisbelt. Rond de jaarwisseling leek daar een soort paasvuur te zijn. Later die avond gingen Matijn en ik nog even buiten rond lopen. We hoorden na een tijdje allemaal sirenes. Deze leken ook steeds dichter bij te komen. Bleek dat het “Paasvuurtje” een uit de hand gelopen brand was. Oeps.. en ik vanaf mijn balkon maar leuk foto’s maken.
Maandag 3 februari zijn we naar Xiamen op vakantie geweest. Dit ligt ongeveer 500 km ten zuiden van waar wij wonen. Verjaardagscadeautje van Matijn:) Ook in Xiamen hebben we weer ondervonden hoe sociaal de Chinezen zijn. Echt niet normaal!! In Xiamen aangekomen hadden we natuurlijk geen idee waar het centrum was, dus wij vroegen iemand of hij ons kon helpen. Deze jongen regelde niet alleen dat we in de goede bus kwamen, hij betaalde ook nog eens onze busreis. Echt geweldig zijn de Chinezen! Zijn Chinese naam hebben we niet onthouden, maar we konden hem Rudy noemen. Rudy was zelf ook voor vakantie in Xiamen en ging ook mee in de bus. In de bus sprak hij vervolgens andere Chinezen aan om te vragen of ze nog een slaapplek voor ons wisten. Zo kwamen we in de bus in gesprek met een meisje Claudia. We dachten dat ze 9 was, maar ze bleek de twintig al gepasseerd te zijn. Bovendien sprak ze goed Engels. In de bus ging Claudia al fanatiek voor ons bellen om slaapplaatsen te regelen, helaas pindakaas, zo goed als alles zat vol. Wat wij niet wisten was dat Xiamen een toeristische plek is voor de Chinezen tijdens de Nieuwjaarsvakantie. We hadden volgens hen al weken geleden wat moet boeken. Uiteindelijk zijn we naar de hostel gegaan waar Rudy zou slapen. In eerste instantie werd ons verteld dat er nog maar 1 slaapplaats vrij was. Ineens was het echter toch geregeld en konden we er allebei slapen. We begrepen er geen zak van. Later vertelde Claudia ons dat Rudy zijn bed had afgestaan. Rudy sliep op een bank. Matijn heeft wel duizend keer gezegd dat hij liever zelf op een bank ging slapen. Daar wilde hij echter niks van weten. Dus onze slaapplek voor de eerste avond was geregeld.. en hoe.. ! Die avond zijn we nog met Rudy en Claudia gaan eten. Claudia heeft ons de keuken van Xiamen laten zien en proeven.
De volgende dag zijn we samen met Rudy mee gegaan naar het eiland Gulang Yu dat heel dicht bij Xiamen ligt. Het was een mooi eiland waar we onder andere de sunlight rock beklommen hebben. Daar hebben we genoten van een prachtig uitzicht. Minpuntje was alleen dat nog 40.000 andere Chinezen op het eilandje waren (Op het eiland wonen slechts 4.000 mensen). Tegen drie, vier uur begon Rudy een aantal keer te bellen. In eerste instantie dachten wij dat hij met vrienden aan het bellen was. Bleek hij met Claudia te bellen omdat ze weer een slaapplek voor ons aan het regelen waren. Dit keer was het resultaat dat Matijn en ik in een tentje op een strand van Gulang Yu hebben geslapen. Als matras hadden we een soort antivries deken voor op de auto. We hebben dus heerlijk geslapen ;) Ownee, want het regende ook nog de hele nacht. (eerste regen sinds dat we in China zijn) Maar weer een mooie en bizarre ervaring erbij dus, haha.
’s Avonds kregen we nog een telefoontje van Claudia, dat ze voor ons een bustour had gevonden naar Hakka. Ik had namelijk die eerste dag gezegd dat het me wel leuk leek daar heen te gaan. Dus ook dat was al weer voor ons geregeld voor we het door hadden. We begonnen ons natuurlijk steeds schuldiger te voelen, maar Claudia vertelde dat ze het alleen maar heel leuk vond om ons te helpen.
De ochtend na die heerlijke nacht in de tent, zijn we om half 6 opgestaan. Zeven uur zouden we Claudia zien en zij zou ons naar de bus brengen. Ze stond er op om ons te helpen. Ze had haar vader echter ook meegenomen. Je kunt je vast wel voorstellen hoe we ons toen voelden… Het dagje naar de Hakka huizen was trouwens wel leuk, ook al was het ook hier weer erg toeristisch. Die avond (hoe verrassend ook) had Claudia weer een hostel voor ons geregeld in Xiamen.:) Die volgende ochtend zijn we met de trein weer terug naar huis gegaan. Eigenlijk zat de trein al vol, maar gelukkig konden we nog een staanplaats krijgen. En ja,, dit hadden we gewoon helemaal zelf geregeld. Toen we ’s avonds weer in Rui’an waren voelden het ook echt weer als thuiskomen.
Toen hebben we nog een weekje gehad waarin we met name bezig zijn geweest met relaxen en ons (mentaal) voorbereiden op onze eerste werkweek. Matijn is nog even naar de kapper geweest. Het koste slechts 25 yuan. (ongeveer 3 euro). In eerste instantie was het nog minder, maar toen had ze ook nog wel wat stukken vergeten. Daarnaast hebben we ergens op een marktje bloem weten te scoren. Dit betekend dat we naast rijst en noodles nu ook pannenkoeken en rotti’s kunnen eten
En ik ben natuurlijk nog jarig geweest. Van thuis had ik een cadeautje meegekregen die ik op mijn verjaardag dan eindelijk uit mocht pakken. Had mama een slinger gemaakt van al mijn sportshirts, die ik had weggedaan. Heel wat Calo shirts, shirts van vakanties met vriendinnen en noem maar op. Heel mooi dus. Matijn was die dag ook extra lief voor mij. Ik kreeg ’s ochtends een heerlijk vers fruit ontbijtje met ananas, mango , aardbeien en yoghurt. Ook had Matijn nog wat kleine cadeautjes gekocht. Waaronder een aantal Chinese spelletjes. Dus wij komen onze tijd wel door. Die avond mocht ik kiezen wat we gingen eten en dat is Pizza geworden.
Aangezien het verhaaltje wat langer is geworden dan ik had gedacht, schrijven we een apart verhaal over onze ervaringen op het werk.Want onze eerste lesweek zit er nu op. En ja, ik kan je vertellen dat het een bijzondere week was met veel nieuwe indrukken. Maar dat bewaren we dus voor de volgende keer. Tot slot nog wat wist je datjes
Wist je dat
- Onze lift ruim een week kapot was, gelukkig wonen we maar 11 hoog.
- Matijn en ik in totaal ongeveer 3500 leerlingen hebben! Het is maar
goed dat de Chinezen niet zo veel op elkaar lijken…..
- We af en toe een gratis lift krijgen, omdat mensen het blijkbaar leuk
vinden om ons in de auto te hebben. Wel moeten we dan vervolgens
even met ze op de foto.
- De pinautomaten vaker niet dan wel werken. Gelukkig is alles niet zo
duur en hoeven we niet zo vaak te pinnen
- We via skype nog live schaatswedstrijden hebben gekeken
Natuurlijk nog bedankt voor de berichtjes via de site en via de App. En niet te vergeten, veel plezier met Carnaval vieren!
-
24 Februari 2014 - 12:54
Iris:
Hè!
Leuk om weer wat te lezen, zo kunnen we ons ook een beetje een voorstelling maken van hoe het daar gaat! Fijn dat ze zo gastvrij zijn, dat iemand je busreis betaald en ook nog zijn slaapplek opofferd dat kom je niet zo snel tegen in Nederland denk ik zo.
Veel plezier en succes nog!
X Iris -
24 Februari 2014 - 13:05
Milou:
Hee!!
Ik had natuurlijk al veel verhalen gehoord, maar het is toch altijd weer super om zo'n verslag te lezen. Doen jullie goed!!
xx Milou -
24 Februari 2014 - 14:03
Arna:
Hallo samen,
Mooi weer om te lezen, en ik was al zo benieuwd hoe jullie je eerste schoolervaringen ( en de karaoke-bar) zouden beschrijven maar daar moet ik nog even op wachten... Geeft niet, gelukkig kunnen we appen om elkaar op de hoogte te houden van bijv. onze verbouwingsvorderingen, de olympische spelen en de pinautomaten die geen geld meer uit willen spugen bij jullie. Tot het volgende bericht!
Liefs, Arna -
24 Februari 2014 - 16:10
Ingrid:
Wat gaaf dat die jonge mensen van alles voor jullie gaan regelen en je zelfs meenemen.
Ben heel benieuwd naar de les geef ervaringen -
24 Februari 2014 - 20:07
Pieter:
Hoi Hanneke en Matijn.
De verhalen klinken allemaal bekend, maar toch leuk om ze nog een keer te lezen. En ondertussen hebben jullie al meer kinderen lesgegeven dan ik in mijn hele leven. Ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat met lesgeven. De eerste signalen zijn goed, maar ook jullie zijn afhankelijk van de beamer en de laptop en die weigert evenals bij ons wel eens. Na woensdag een paar daagjes vrij en je voorbereiden op het Chinese carnaval. Grapje, want ik denk niet dat de Chinezen carnaval vieren!
groetjes,
Pieter. -
24 Februari 2014 - 21:45
VORSTENBOSCH:
HEEEEE HANNEKE EN MATIJN!!!
Op de stal net, dacht ik eraan om jullie eens te gaan zoeken op het net...
Nou jullie stonden" bovenaan" smiley (haha) Dus dat was zo gepiept en meteen het laatste reisverslag "vers" binnen! Leuk! Geweldig om jullie te volgen en geweldig hoe makkelijk het jullie samen afgaat. En fijn dat jullie samen zijn, met gelukkig dus genoeg kamers in huis....van wie heb je dat snurken, Arna heeft het nog????:)
Heel veel groetjes van ons, tot de volgende keer!
p.s. hoe denken jullie, dat we met carnaval verkleed gaan .... -
06 Maart 2014 - 16:49
Ellen:
Ik snap er niks van! Ik heb me aangemeld voor de mailinglist maar ik ontvang niks! Dus ik lees nu pas jullie verhaal. Ik zal het wat beter in de gaten houden... want vind het erg leuk om te lezen. Benieuwd naar uitgebreide verhalen over het lesgeven. Zet 'm op maat en Matijn! -
16 Maart 2014 - 20:24
Sanne:
Erg late reactie! Had het mailtje van deze post gemist, maar wat een verhaal. Hoe bizar om daar te leven, zo anders als hier! ENJOY!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
